რვა ნახევარი ქართულ პოლიტიკურ ცხოვრებაში

ახლა ვუყურე პირდაპირ ეთერში ‘ქართული ხმების’ და თამრიკო ჭოხონელიძის საოცარ კონცერტს და მანამდე ბიძინა ივანიშვილის გამოსვლას.  სიმართლე გითხრათ ძალიან ნასიამოვნები დავრჩი.  ამ სიამოვნებას განაპირობებდა ორი მთავარი ელემენტი: 1.  ის რომ ბიძინა ივანიშვილის ეს საარჩევნო აქცია არაფრით გავდა ქართულ პოლიტიკაში უფრო 28 წლის დამკვიდრებულ ‘სამიტინგო’ ტრადიციას, სადაც ერთმანეთს გამოსვლებში ათასი დემაგოგი პოლიტიკოსი ეჯიბრებოდა.   ქართული ხალხური […]

ნეოლიბერალიზმი, ნეობოლშევიზმი და ჩვენ

ამას წინათ სოციალურ ქსელში ჩემმა ძველმა მეგობარმა ირაკლი მჭედლიშვილმა მთხოვა რომ განმემარტა რატომ არის დღევანდელი საქართველოს ხელისუფლება თავისი არსით ნეოლიბერალური და არა ნეობოლშევიკური.  ძალიან კარგი კითხვაა და ვფიქრობ ეს კარგი კითხვა კარგ პასუხსაც იმსახურებს.   თავისთავად ცხადია რომ ბევრი რამე რასაც დღევანდელი საქართველოს ხელისუფლება აკეთებს, ბოლშევიკების სამოქმედო სახელმძღვანელოს ძალიან ჰგავს.  სახალხო დაპატიმრებები, სატელეფონო მოსმენები, ‘ლიკვიდაციების’ […]

ვინ არის დამნაშავე?

კიდევ ერთი კონფლიქტის მიზეზები ქართულ საზოგადოებაში. ეს წერილი პასუხია ჩემი ძველი მეგობრის, გიორგი მაისურაძის წერილზე “მართლმადიდებლობა, როგორც ქართველი ლიბერალების უკანასკნელი თავშესაფარი’.  მინდა ვთქვა რომ, გიორგის დიდი ხანია ვიცნობ და ძალიან პატივს ვცემ პირადად მასაც და მის თანამოკალმე მეგობრებსაც, სალომე ასათიანსაც, ნინია კაკაბაძესაც (რომელიც პარალელურად ჩემი დაც გახლავთ), და ასე შემდეგ.  ეს სამი ავტორი იმიტომ გამოვყავი […]

ლიბერალები და სოციალური სამართლიანობა

თავის დროზე , როდესაც ლოიდ ჯორჯის ლიბერალურმა პარტიამ ინგლისში ტორები დაამარცხა არჩევნებში, ამან კოლონიურ ერებში დიდი სიხარული გამოიწვია.  მას კონსერვატორი კოლეგებისგან განსხვავებით აუცილებლად არ მიაჩნდა ბრიტანეთის იმპერიის შენარჩუნება სამხედრო ძალით.  თუმცა, დამონებული ერების და მათს შორის მაჰათმა განდის ეს სიხარული ნაადრევი აღმოჩნდა.  ლიბერალებს, კონსერვატორებისაგან განსხვავებით ახალი ტიპის ნეო-იმპერიალიზმის დამკვიდრება უნდოდათ.  ლიბერალური იმპერიალიზმი ეკონომიკურ ბატონობას ეყრდნობოდა […]

ოლიგარქების ქვეყანა

დღევანდელი პოსტმოდერნულ ნეოლიბერალური ავტოკრატიების ალტერნატივა მხოლოდ სოციალურ სამართალზე ორიენტირებული საზოგადოებაა.  შეცდომაა იმის ფიქრი რომ არ არსებობს ოლიგარქიული ტიპის სახელმწიფო მმართველობის ალტერნატივა.  დღეს უკვე კარგად არის წარმოჩენილი, რომ სოციალური სახელმწიფო არის დემოკრატიის ყველაზე უკეთესი მაგალითი.  ლიბერალიზმი არ არის დემოკრატიის სინონიმი.  უფრო მეტიც, მსოფლიოს ავტოკრატიების უმრავლესობა დღეს სწორედაც რომ ლიბერალური ეკონომიკური პოლიტიკის ქვეყნებია.  აქედან გამომდინარე, ლიბერალიზმის ალტერნატივა […]

საქართველო ბერლუსკონიზაციის გზაზე

ამას წინათ ამერიკის ეროვნული დემოკრატიის ინსტიტუტის გამოკითხვების შედეგების გამოქვეყნების მერე, ოპოზიციის მხრიდან ამ კვლევების კრიტიკული შეფასებები გაისმა.  თუმცა ნაკლებად დავინახეთ თვითრეფლექსია:  რატომ არის რომ ‘ქართულ ოცნებას’ ან სხვა ოპოზიციას ასეთი დაბალი მაჩვენებელი ჰქონდეთ?   პირდაპირ რომ ვთქვათ ეს რეიტინგები არც მთლად შორსაა სინამდვილისაგან.  სააკაშვილი მის მთავარ კონკურენტებს უგებს.  ის დღეს საქართველოს მთავარი ოლიგარქია, რომლის ჯგუფიც […]

სიყვარულის დოქტრინა საქართველოსთვის ღია წერილი ბიძინა ივანიშვილს და ‘ქართულ ოცნებას’

პირველ რიგში მინდა ვთქვა რომ გულწრფელად ვგულშემატკივრობ ქართულ საზოგადოებრივ ცხოვრებაში ახალი ძალის გამოჩენას თქვენი ორგანიზაციის სახით, რადგანაც ეს არის ალბათ უკანასკნელი შანსი, რომ ჩვენმა ქვეყანამ თავიდან აიცილოს მონური ცხოვრება და შიმშილით სიკვდილი მომავალი 30-40 წლის განმავლობაში. სააკაშვილის კარგად მომართულ მანქანას ნამდვილად უნდა მოეძებნოს უფრო ადამიანური ალტერნატივა, რომელიც პირველ რიგში საკუთარი მოქალაქეების კარგად ყოფნაზე იფიქრებს.  ბოლო […]

"ახალი მანჯურიელი" თემურ ალასანია

ტერმინი ‘ახალი მანჯურიელები’ (New Mandarins) კომუნიკაციების თეორიაში ცნობილმა ამერიკელმა ლინგვისტმა და სოციალურმა მეცნიერმა ნოამ ჩომსკიმ 1969 წელს შემოიტანა, როდესაც გამოაქვეყნა წიგნი ნეოლიბერალურ პროპაგანდისტულ მანქანაზე.  აქვე მინდა დავძინო რომ ამ ტერმინის ჩამოყალიბებას ჩინელ ხალხთან არანაირი კავშირი არა აქვს – ეს ვიეტნამის ომის დროს ამერიკის სამხედრო-ინდუსტრიული კომპლექსის დაქირავებულ ფსევდო-ინტელექტუალურ კლასს აღნიშნავს და მანჯურიასთან მხოლოდ სიმბოლური კავშირი აქვს. […]

ახალი გამოწვევა ლიბერალებს

“ეს სულაც არ ნიშნავს იმას რომ ჩვენ განმანათლებლობის ან ‘მომხრეები’ უნდა ვიყოთ ან “მოწინააღმდეგენი”.  ეს ზუსტად იმას ნიშნავს რომ ჩვენ უარი უნდა ვთქვათ ყველაფერზე რაც ჩვენ წარმოგვიდგება ასეთ პრიმიტიულ და ავტორიტარულ ალტერნატივად: თქვენ ან უნდა უკრიტიკოდ მიიღოთ განმანათლებლობა და მთლიანად მისი რაციონალიზმის ჩარჩოებში დარჩეთ (ეს ტერმინი ზოგს პოზიტიურად მიაჩნია, და ზოგს კი პირიქით, ამის საწინააღმდეგოდ);  […]

ტრასტაფერიანელები სახლში გაუშვეს – მოძრაობა გრძელდება

      სამშაბათს დილით მოხდა ის, რასაც ამდენ ხანს ელოდა აუდიტორია ნიუ იორკში:  პოლიციამ ალყა შემოარტყა "თავისუფლების სკვერს" (სხვანაირად ზუკოტი პარკს) და როდესაც იქ დამსწრეთა რაოდენობა მინიმუმს მიუახლოვდა, პრაქტიკულად უმტკივნეულოდ დაშალა თავყრილობა.  რამოდენიმე ადამიანის მეტს ბევრს არავის გაუწევია წინააღმდეგობა.  პოლიციის ამ ქმედებას მსხვერპლი არ მოჰყოლია და ამიტომაც აღშფოთებაც ბევრ ხალხ არ გამოუხატავს.      პირიქით, Occupy […]